حضرت امام علي بن موسي الرضا عليهماالسلام و خاندان نبوت در آثار سنايي

مشخصات كتاب

برگرفته از نامه آستان قدس

مهدوي دامغاني، محمود

مشخصات نشر: [بي جا]: [بي نا]، انتشارات، 13xx

مشخصات ظاهري: 96 ص.

وضعيت فهرست نويسي: در انتظار فهرست نويسي (اطلاعات ثبت)

شماره كتابشناسي ملي: 1896928

مقدمه

بسم الله الرحمن الرحيم

در ميان شاعران بزرگ ايران عموما و خراسانيان خصوصا كساني كه شيعه و سر سپرده مخلص امام بزرگوار حضرت علي بن ابي طالب و فرزندان پاك نهاد آن بزرگ بوده اند اندك نيستند.

اگر مدايح بزرگان ادب فارسي از خاندان نبوت از قرن سوم هجري تا زمان حاضر استخراج گردد و دواوين شاعران و برخي آثار منثور برگزيده را از اين جهت بررسي كنيم ثابت خواهد شد كه پيوند روحي ايرانيان كه گاه در لباس شعر و گاه در جامه نثر نسبت به خاندان گرامي نبوت جلوه گر شده است سهم عمده اي از ادب فارسي را در بر گرفته است. در قرن پنجم و ششم هجري كه دوره كمال شعر خراسان و سبك خراساني است چند شاعر آزاده پر منش كه دلباخته سيم و زر فرمانروايان و شيفته دريافت پول و از نقره ديگدان زدن نبودند عقيده خود را با شجاعت و صراحت درباره اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب و فرزندان گراميش عليهم السلام بيان داشته اند. برخي از اين شاعران در راه اظهار صريح نظر خود خسارت سنگين ديده و تاوان گران پرداخته اند. دشمنان فردوسي موضوع تشيع او را بهانه قرار دادند و محمود غزنوي را نسبت به او خشمگين ساختند تا جايي كه صله او آن چنان كه معهود بود پرداخت نشد و با آن شاعر آزاده خراساني بدان درجه از نياز رسيد